Een bevalling is een heftige, maar ook hele mooie gebeurtenis. Mijn bevalling ging niet geheel volgens het boekje, maar toch kijk ik er erg positief op terug. Ik heb nooit echt iets gedeeld over de geboorte van Layla, maar nu, ruim twee jaar later ben ik toch een bevallingsverhaal aan het typen. Op dit moment weet ik nog goed hoe het ging en ik vind het toch mooi om mijn verhaal op te schrijven, zodat ik het altijd terug kan lezen. Daarnaast merk ik dat ik vaak aan het vergelijken ben met de geboorte van Romy. En wie weet, misschien zijn er zwangere vrouwen die iets aan mijn verhaal hebben. Het is een realistisch verhaal, zonder al te kleine details, maar wel met dingen als knippen, katheters en dippende hartjes. Ben je zwanger en kun je daar niet tegen, klik dan maar even weg en kom weer eens terug wanneer je zelf bent bevallen.
De uitgerekende datum en strippogingen
Weten jullie nog dat ik een berichtje plaatste op mijn uitgerekende datum van Layla? 7-7-2018. Een mooie datum, ik was er klaar voor! Maar er kwam geen baby en de week erna nog steeds niet. Mijn geduld werd op de proef gesteld. Een paar dagen erna, vlak voordat ik de 41 weken zou aantikken zou ik gestript worden. Dit ging helaas niet door omdat er iemand aan het bevallen was en de verloskundige moest daar uiteraard bij zijn. Ze zou de volgende dag weer proberen langs te komen voor een controle en strippoging. De controle was goed, maar strippen was weer niet mogelijk. Door de zomervakanties, ziekte en familieomstandigheden waren mijn verloskundigen zondagmiddag t/m maandagmiddag niet beschikbaar en stond er iemand van een andere praktijk op wacht. Ze deden daarom liever geen strippoging. Begrijpelijk, maar ook jammer want we waren inmiddels wel heel erg nieuwsgierig naar onze dochter.
