Follow:

Quarter life crap

Quarterlife crisis

Door Letitia – De term midlife crisis is iedereen waarschijnlijk welbekend. Mensen komen op een bepaald punt in hun leven dat ze denken: is dit nu alles? De tijd begint te dringen en dit gevoel zorgt ervoor dat ze nog niet behaalde doelen in het leven alsnog proberen te behalen. Vaak op een ietwat paniekerige manier, waardoor mensen zich gauw kunnen verliezen in avontuurlijk en zelfs roekeloos gedrag (denk aan het kopen van veel te dure zaken, het opnieuw openen van de jacht op vrouwelijk en mannelijk schoon of het plotseling ontslag nemen).

Dit brengt mij bij de quarterlife crisis. De quarterlife crisis laat een verzameling aan symptomen zien die grotendeels overeenkomt met de midlife crisis, maar waar die laatste de veertigers en vijftigers lastigvalt, slaat de quarterlife crisis al bij twintigers toe. Ik moet toegeven dat mensen wel heel snel overal labels aanhangen. Als je het mag geloven, heeft iedereen tegenwoordig wel ergens last van. Dit maakt me vaak een beetje cynisch en lacherig. Maar I guess this time the joke is on me, want de trieste waarheid is dat de quarterlife crisis mij helaas in zijn greep heeft.

De quarterlife crisis schijnt een typisch westers fenomeen te zijn. Enigszins kort door de bocht komt het erop neer dat het een “luxeprobleem” is dat veroorzaakt wordt door keuzestress. De symptomen kunnen uiteenlopen van een ware identiteitscrisis tot een lading vol onzekere en depressieve gevoelens. Je bevindt je in een fase van je leven waarin mensen bepaalde verwachtingen van je krijgen en ook jijzelf hebt vaak hoge verwachtingen. Ik wil graag meedoen aan het hele maken-van-carrière, het-hebben-van-ambitieuze-hobby’s, het-aangaan-van-een-serieuze-relatie en het-kopen-van-een-mooi-huis gedoe. Tegelijkertijd heb ik eerlijk gezegd nog weinig zin in verantwoordelijkheden, zou ik graag ongebonden zijn en veel willen reizen.

Er zijn in het leven veel dingen die moeten en veel dingen die je graag wilt. Helaas komen die dingen vaak niet overeen. Wanneer je dan ook nog eens niet precies weet wat je wilt (zolang het maar niet iets is dat moet!), is het zaadje voor onzekerheid en twijfel zomaar geplant. Daarnaast bereik je een leeftijd waarbij fouten en verkeerde keuzes jou meer aangerekend worden, aangezien je het steeds minder vaak kunt gooien op het feit dat je nog zo jong en onervaren bent. De smoesjes raken op en alles dat moet komt uiteindelijk toch akelig dichtbij.

Quarterlife crisis

De laatste tijd val ik daarom vaak even terug in mijn dagdromen. Dan zie ik mezelf een vakantiehuis kopen in Italië, waar ik regelmatig geniet van de zonnestralen op mijn gezicht en van het goddelijk lekkere eten. Ik zie mezelf verre reizen maken. Naar Bali, waar ik helemaal tot rust kom. Naar Amerika, waar ik een road trip maak in een VW surf bus. Of in een oude Amerikaanse slee, zoals een Chevrolet Impala (ja, zelfs keuzestress in mijn dagdromen). Naar Cuba waar ik een èchte sigaar rook. Naar de mooiste eilanden met de meest prachtige witte stranden en het meest helderblauwe water.

Niets moet. Ik hoef alleen nog maar te doen wat ik leuk vind. Ik zie mezelf geld verdienen met het schrijven van avontuurlijke bestsellers. Boeken waarin andere mensen weg kunnen dromen. Ik zie mezelf honderd procent van de tijd lekker in mijn vel zitten. Kortom: ik zie ultieme vrijheid.

Het lijkt misschien een nogal onvolwassen manier om te leren omgaan met de quarterlife crisis. Een beetje je hoofd in het zand steken. Ultieme vrijheid bestaat immers voor niemand. Maar ja, in tegenstelling tot de reacties die ontstaan tijdens een midlife crisis, hebben twintigers in de meeste gevallen nog niet de middelen om dure spullen te kopen of kunnen ze het zich nog niet veroorloven om ontslag te nemen. Dagdromen lijkt me dan ook een veiligere manier om af en toe even aan de realiteit te ontsnappen. Wie weet worden sommige dromen ooit werkelijkheid.

Herken jij jezelf ook in bovenstaande en zit jij ook regelmatig te dagdromen? Zo ja, wat is jouw grote droom en hoe realistisch of onrealistisch is deze?

Liefs, Letitia

Share
Previous Post Next Post

No Comments

Leave a Reply